بررسی اثر انتقال متقابل تمرینات یک طرفه عضله چهارسر ران به اندام مقابل

هدف: وقتی یک اندام به هر دلیل بی حرکت می شود، ضعف و کاهندگی (آتروفی) عضلانی در اثر بی حرکتی و عدم استفاده از عضلات، مشکلات متداولی است که درمانگرها با آن مواجه هستند و روش های مختلفی برای پیشگیری و برطرف نمودن آن پیشنهاد شده است. از جمله جالب ترین آنها بهره گیری از پدیده انتقال متقابل است که به معنی تمرین دادن یک اندام و اثرگذاری بر اندام مثقابل است. هدف ما در این مطالعه، بررسی پدیده انتقال متقابل قدرت و تحمل ناشی از تمرینات عضله چهارسر یک اندام به اندام مقابل بوده است. روش بررسی: 46 نفر دانشجوی مذکر داوطلب در دو گروه آزمایش و کنترل در این مطالعه شرکت داشتند. نیمی از آنها (23 نفر) که گروه آزمایش بودند بعد از ارزیابی اولیه، تمرینات تجویزشده را با پای راست انجام دادند و پس از سه هفته تمرین مورد ارزیابی مجدد و نهایی قرار گرفتند. 23 نفر دیگر که در گروه کنترل قرار داشتند پس از ارزیابی، به مدت سه هفته یه زندگی عادی خود ادامه دادند و سپس مورد ارزیابی پایانی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج به دست آمده پس از انجام آزمون روی اطلاعات و داده های به دست آمده حاکی از آن است که در گروه آزمایش متغیرهای قدرت و تحمل در هر دو پای تمرین دیده و تمرین ندیده دستخوش افزایش شده اند و میانگین تغییرات در هر دو پا یکسان است. درحالی که در گروه کنترل تغییرات معنی داری برای متغیرهای فوق ایجاد نشد. نتیجه گیری: با این نتایج وجود پدیده انتقال متقابل تأیید می شود و نظر به اینکه تغییرات در هر دو پای تمرین دیده و تمرین ندیده یکسان بوده است، می توان نتیجه گرفت در اوایل تمرین بروز تغییرات بیشتر به سازوکارهای عصبی مربوط است و سیستم اعصاب مرکزی به طور طبیعی برای حفظ تقارن این تغییرات را دو طرفه ایجاد می نماید.